Nabożeństwa
Adoracja Najświętszego Sakramentu: w dni powszednie w godz. 9.00-18.00.
Koronka do Bożego Miłosierdzia: w dni powszednie o godz. 15.00.
Różaniec: w dni powszednie o godz. 17.30.
Nieszpory niedzielne i świąteczne: godz. 17.30.
Adoracja Najświętszego Sakramentu z rozważaniem Słowa Bożego: w czwartki w godz. 18.45-20.00.
Nabożeństwa Majowe, Czerwcowe i Różańcowe: codziennie o godz. 17.30.
Gorzkie Żale: w niedziele Wielkiego Postu o godz. 17.15.
Droga Krzyżowa w Wielkim Poście: w piątki o godz. 17.30, w poniedziałki o godz. 17.30.
Nowenna do MB Nieustającej Pomocy: środa po Mszy św. o godz. 8.15.
Godzina Święta: czwartek przed I piątkiem miesiąca godz. 17.00.
Nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa: I piątek miesiąca – po Mszy św.
o godz. 8.15 i 16.30.
Nabożeństwo do Niepokalanego Serca MB: I sobota miesiąca – Godzinki o godz. 8.00; po Mszy św.
o godz. 8.15 różaniec.
Czuwanie z Chrystusem Królem Miłosierdzia: III piątek miesiąca – Koronka o godz. 8.00. po Mszy św. o godz. 8.15 różaniec.
Adoracja Najświętszego Sakramentu (z łaciny „adoratio” to oddawanie czci, uwielbienie) polega na uczczeniu poprzez obecność na modlitwie Boga , który ukryty jest w Najświętszym Sakramencie wystawionym w monstrancji, odkrytej puszce z Najświętszym Sakramentem lub w tabernakulum. Istotą adoracji jest trwanie przy Chrystusie w wewnętrznej ciszy i kontemplacyjnym spojrzeniu. Adoracja jest odpowiedzią człowieka na odwieczną miłość Boga, który zostawił siebie w sakramencie ołtarza.
Koronka, to modlitwa polegająca na powtarzaniu w określony sposób i ustaloną liczbę razy określonych modlitw (np. „Zdrowaś Maryjo”, „Dla Jego bolesnej męski…” itp.). Mianem koronki określa się także „liczydło” do odmierzania liczby odmówionych formuł. Najbardziej znane koronki, to Różaniec i Koronka do Bożego Miłosierdzia. Ale odmawia się także koronki do: Ducha Świętego, Imienia Jezus, Boleści Maryi a także ku czci świętych.
Gorzkie żale, zbiór pieśni o Męce Pańskiej, śpiewany w niedziele Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek. Nazwa pochodzi od pierwszego wiersza początkowej pieśni: „Gorzkie żale przybywajcie!“ Początek Gorzkim żalom dały średniowieczne misteria przedstawiające Mękę Pańską.
Relikwie w naszym kościele:
Relikwie, to szczątki ciał osób świętych lub przedmioty, z którymi te osoby miały związek w czasie życia. Relikwie są przedmiotem czci ze strony wiernych. Samo określenie pochodzi z języka łacińskiego: słowo „reliquiae” oznacza „pozostałości, resztki”.
Do niedawna rozróżniano trzy rodzaje relikwii:
– 1. stopnia – szczątki świętych lub ich fragmenty,
– 2. stopnia – odzież lub przedmioty, których używali święci,
– 3. stopnia – przedmioty (obrazki, kawałki materiału), którymi dotknięto relikwie 1. lub 2. stopnia.
W 2017 r. wprowadzono nowy, obowiązujący do dziś podział na relikwie wyjątkowe (insigni) oraz potoczne (non insigni). Pierwsze to ciała lub ich znaczne części, a także cała zawartość urny z prochami zachowanymi po kremacji. Do drugich zalicza się małe cząstki ciała lub kości oraz przedmioty używane przez świętych i błogosławionych. Relikwie, jakie posiadamy w naszym kościele, to relikwie 1. stopnia albo – według najnowszej klasyfikacji – potoczne.
Relikwie Krzyża
Można je uczcić w niedziele Wielkiego Postu po Gorzkich Żalach oraz w Święto Podwyższenia Krzyża Św.
Relikwie św. ojca Pio
Można je uczcić podczas nabożeństwa po Mszy św. o godz. 8.15 we wtorki.
Relikwie św. Jana Pawła II
Można je uczcić podczas nabożeństwa po Mszy św. o godz. 8.15 we czwartki.
Relikwie św. Faustyny
Można je uczcić podczas nabożeństwa po Mszy św. o godz. 8.15 w III piątki miesiąca.
Relikwie Dzieci Fatimskich
Relikwie świętych Dzieci Fatimskich – Hiacynty i Franciszka – można je uczcić w pierwsze piątki miesiąca po Mszy św. dla dzieci o 16.30.
Relikwie św. Maksymiliana
Można je uczcić podczas nabożeństwa po Mszy św. o godz. 8.15 w pozostałe soboty.
Relikwie błogosławionej rodziny Ulmów
Relikwie bł Józefa i Wiktorii Ulmów i ich dzieci, męczenników za wiarę z czasów II wojny światowej, wprowadzono uroczyście do naszego kościoła 30 grudnia 2023 r. Towarzyszą nam w działaniach duszpasterskich ukierunkowanych na małżeństwo i rodzinę.
