Wspominana 5 października Apostołka Miłosierdzia ma swoje miejsce w naszym kościele.
Możemy ją zobaczyć w jednym z witraży na chórze. Wizerunek powstał w ramach cyklu witraży upamiętniających polskich świętych kanonizowanych przez Jana Pawła II. Cykl ten powstał w naszym kościele jako pamiątka obchodów Roku Wielkiego Jubileuszu 2000.
W oknie zobaczymy postać św. Faustyny obok Jezusa Miłosiernego, ukazanego w taki sposób, jak widziała go oczami duszy siostra Faustyna. Witraż wykonano na podstawie obrazu znajdującego się w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach, namalowanego przez Adolfa Hyłę.
Drugim znakiem duchowej obecności Apostołki Bożego Miłosierdzia są jej relikwie. Wierni mogą je zobaczyć i uczcić podczas nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia w każdy trzeci piątek miesiąca. Relikwie sprowadzono do Komorowic z Krakowa Łagiewnik. W tutejszym klasztorze siostra Faustyna dokończyła swojego życia 5 października 1938 roku – stąd data obchodów ku jej czci.
Niemal do znużenia święta Faustyna powtarza w swoim Dzienniczku słowo „ufność”. Najbardziej przejmująco chyba wówczas, gdy pisze, że jest ona naczyniem do zaczerpnięcia ze źródła Miłosierdzia. Czym jest ufność? Mówi się, że ufność jest czekaniem na przychylność Boga. Święta Faustyna głosząc Boże Miłosierdzie uczy nas sztuki oczekiwania.
